وقتی بخواهی چیزی را حفظ کنی، ترس سراغت می آید. وقتی نخواهی چیزی را حفظ کنی، ترسی وجود ندارد. صریح و واضح! آنگاه که بخواهی زندگیت را حفظ کنی، مالت را حفظ کنی، متعلقاتت را حفظ کنی، ترس از دست دادن، از هزاران مجرا و فکر و خیال بسویت هجوم می آورد. و مثل خوره بهترین لحظات زندگیت را میخورد. این یک قاعده ی کلی است. یک سالک قرار نیست چیزی را حفظ کند زیرا خوب میداند که حافظ کس دیگریست. او فقط هشیارانه زندگی می کند، چه "خَیرٌ حافِظاً" است که مسئولیت حفاظت را بر عهده سری زیر تاج و سری زیر ترک
رستگاری فردی یا جمعی
ترس چه وقت سراغ آدمی می آید؟
کنی، ,چیزی ,زندگیت ,بخواهی ,یک ,حافظ ,را حفظ ,حفظ کنی، ,چیزی را ,زندگیت را ,کنی، ترس
درباره این سایت